Let op: Data zijn gewijzigd per 23 oktober!
Nieuw het komende seizoen is de performancegroep onder de bezielende leiding van Bennie Bartels. Voor hen die tango naar het podium willen brengen en het theaterdier in zichzelf willen bevrijden.
In 16 ontmoetingen van 3 uur werken we toe naar een theatervoorstelling waarin tango centraal staat.
Iedereen die zich geroepen voelt is welkom. Wel vragen we je motivatie in het cursusformulier of per mail toe te lichten zodat we deze artistieke reis met een consistente groep kunnen maken.
Bennie zegt hierover: “Passen en figuren zijn lege omhulsels die ‘bezield’ dienen te worden. Als je daar in wil duiken, als je wil werken (dans is niet anders dan arbeiden), als je voorbij goed of fout wil gaan, wil onderzoeken en nieuwsgierig bent naar het onbekende, het nog niet gekende, dan is dit proces misschien iets voor jou. Een partner is fijn maar niet noodzakelijk al zoeken we wel naar een evenwichtige deelnemerslijst van leiders en volgers. Commitment is gevraagd voor de hele reeks al is het geen ramp als je één of twee maal onverhoopt niet kan.
De voorstelling is voor mij meer het resultaat van dit proces van onderzoek en dansen in de workshops dan doel. Het doel is dat we ons verrijken en dat is uiteindelijk wat een publiek gaat zien.
Naast de workshopgroep zal ik naar mensen zoeken (sommigen weet ik al) die vanuit hun professie en vanuit eenzelfde thema in de uiteindelijke presentatie geïntegreerd worden en mee gaan doen. Je ontmoet ze vanzelf te zijner tijd. Ik sta voor alles open maar ben wel degene die de eindverantwoordelijkheid en eindbeslissing houdt over wat wel en wat niet, maar altijd in uitwisseling.
Geen idee wat het gaat worden, ook niet belangrijk, ik laat me graag verrassen, maar vanaf nu begint het te broeien en zich te vormen.”
Meer van Bennie...
“Driemaal, in 2010, 2012 en 2015, heb ik een grote voorstelling gemaakt met een combinatie aan spelers die, dan wel voor hun plezier dansten als amateurs, en hen die het als hun beroep beoefenen of beoefenden/professionals. Het bracht in beide iets extra’s naar boven. Het streven daarbij was naar een volwaardig product. Met volwaardig bedoel ik hier, dat er iets wezenlijks gecommuniceerd werd tussen publiek en spelers, en dat er een magie ontstond door ritueel en eigenheid die naar mijn mening altijd meer te maken heeft met het durven onderzoeken en tonen van jezelf dan met het (beperkte) idee van technisch kunnen. Bij alle voorstellingen was mijn focus en inzet niet de ‘vorm’ maar de ‘inhoud’, het geheim van de tango, te communiceren via wat voor vorm (maar natuurlijk en zeker ook dóór die prachtige tangovorm) dan ook. Ik laat me daarin meenemen door wat zich aandient en waar ikzelf en de deelnemers op dat moment door geboeid of gefascineerd zijn. Ik heb gemerkt dat dit deel van de dans, wat doet hij met ons, hoe verhoudt hij zich tot ons eigen dagelijkse leven, hoe beweegt hij in en via ons belichaamde zelf, van waaruit ontstaat hij en wat vertelt hij over onszelf en onze relatie tot anderen, dat dit, meestens voor vanzelfsprekend aangenomen deel van de dans in lessen grotendeels onderbelicht of zelfs geheel afwezig is. Ik ben tot de overtuiging gekomen dat het juist dìt deel is dat ons anders in en tegenover de dans doet gaan staan, dat het dit is wat onze techniek zal doen verbeteren en verfijnen, omdat hier de hele grond en reden van de techniek z’n plek, functie, oorsprong en aarding vind.
For God’s sake, de techniek is er niet voor de techniek, net zo min als de consumptie er is voor het consumeren, de wetten voor het gehoorzamen of het leiden en volgen voor een hokjesgeest. Het alles is er voor ons, om ons te helpen, helpen te reguleren, onszelf te vinden, een vrijer en voller mens te zijn. En mijn God, we bezitten allen zoveel techniek zonder dat we het erkennen, gebruiken of weten te plaatsen. Tango als een Theatrale Expressie. Het theater van de dramatiek die we allen in ons dragen of zoeken. Niet om ‘m als aapjes op toneel te tonen, maar om hem in het proces van de lessen en workshops bewuster te gaan beleven en richten, zodat hij zichtbaarder wordt, duidelijker gevoeld kan worden en beleefd. Van daaruit creëer ik een spanningsboog opgebouwd uit dat materiaal waar we ons het meest helder in thuis voelen, veilig genoeg om niet te gaan ‘showen’, maar om daarin te ‘zijn’, op zo’n manier dat het publiek de beleving mee kan maken. Dit kan zijn in dans, spel, toneel, tekst, muziek, werk, beeld, et cetera, maar alles vanuit de essentie en connectie naar de Argentijnse Tango zoals ik en anderen die in de afgelopen 25 jaar telkens opnieuw zijn gaan ontdekken.“
Start op 21 oktober. Elke keer van 14:00 – 18:00 uur (2 x 90 minuten met een uur pauze).
Verder de zaterdagen 4 en 25 november, 2 december, 13 en 27 januari, 17 en 24 februari, 10 en 24 maart, 14 en 21 april, 12 en 19 mei plus twee nader te plannen data.
Meer info, zie Cursus.
Foto © Valerie Tomasulo
